Μία εξαιρετική ταινία μικρού μήκους, η οποία μας διδάσκει ένα μεγάλο μάθημα για τις αξίες της ζωής. Πρόκειται για μια ιστορία που μας δείχνει ότι και μόνο που ανοίγουμε τα μάτια μας κάθε πρωί που ξυπνάμε, είμαστε τυχεροί.
Δεν υπάρχουν οδηγίες ή εγχειρίδια χρήσης για τη ζωή. Κανείς δεν μας διδάσκει να αναπνέουμε, διότι αυτό υποτίθεται ότι είναι μια ενστικτώδης δράση για την επιβίωση μας.
Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο για την ευγνωμοσύνη και την εκτίμηση για τα πράγματα που έχουμε στη ζωή μας, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε όλοι.
Μια ταινία μικρού μήκους που φτιάχθηκε για διδακτικούς σκοπούς από τη Nima Raoofi στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας το 2012 για να χρησιμοποιηθεί ως μέρος ενός σχεδίου μαθήματος για τον φθόνο, την εμπάθεια και την ενσυναίσθηση.
Μόνο η παρακολούθηση της ταινίας σε γεμίζει με τόσα συναισθήματα που αξίζει να αναρωτηθούμε για τη στάση ζωής μας.
Δεν υπάρχουν οδηγίες ή εγχειρίδια χρήσης για τη ζωή. Κανείς δεν μας διδάσκει να αναπνέουμε, διότι αυτό υποτίθεται ότι είναι μια ενστικτώδης δράση για την επιβίωση μας.
Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο για την ευγνωμοσύνη και την εκτίμηση για τα πράγματα που έχουμε στη ζωή μας, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μάθουμε όλοι.
Μια ταινία μικρού μήκους που φτιάχθηκε για διδακτικούς σκοπούς από τη Nima Raoofi στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας το 2012 για να χρησιμοποιηθεί ως μέρος ενός σχεδίου μαθήματος για τον φθόνο, την εμπάθεια και την ενσυναίσθηση.
Μόνο η παρακολούθηση της ταινίας σε γεμίζει με τόσα συναισθήματα που αξίζει να αναρωτηθούμε για τη στάση ζωής μας.